بيشك هيچكدام از روشهاي فكري و عملي اسلام، در طول تاريخ بشري تاثير شگرفي را كه عرفان اسلامي در انديشه و عمل و بالاخص تخلق به اخلاق الهي داشته است دارا نيستند.
اين طريقه كه مبتني بر تبصر و تامل و سير روحاني تا سر حد جذبه و قرابت روح با پروردگار است، از دير باز مورد توجه مسلمانان راستين كه ايمان حقيقي را تنها در سايه عمل صالح قابل حصول ميدانند، بوده است.
سلوك در عرفان با معرفت كيفيت عبوديت و شرايط و آداب خلوت شروع ميشود و پس از ايمان قلبي مرحله ايمان به جوارح و اركان فرا ميرسد و اينجاست كه سير و سلوك آغاز ميگردد.
در سير و سلوك كه هرگز از قانون اسلام و شرع مقدس منحرف شد و نبايد جز حضرت حق به كس يا چيز ديگر توجه كرد و بايد كه قلب را به شيخ و پير كه هادي راه سالك است، پيوند داد.
سالك بايد آداب دعا و سوال و سكوت را رعايت كند و خداي را در همه حال بر خويش ناظر ببيند و اگر بر سري از اسرار ربويت واقف شد آن را فاش نسازد كه افشاء سر الربوبيه كفر است.
سالك بايد تزكيه نفس نمايد و پس از تخليه صفات و ملكات رذيله به تخليه روح خويش همت گمارد.
از حالات سالك يكي محبت الهي است و آن ميل روح است به مشاهده جمال ذات و آن جز با تخليه محبت دنيا و آخرت از دل ممكن نباشد. از ديگر حالات سالك شوق است يعني خواستاري تداوم تمتع از محبوب و ديگري غيرت و ديگر قرب است. يعني استغراق وجود سالك در عين جمع به غيبت از جميع صفات خود و ديگر حياء و انس و هيبت و ديگر قبض و بسط و در نهايت ًفنا في الله و بقا بالله
بقيه در ادامه مطلب...
|
امتیاز مطلب : 105
|
تعداد امتیازدهندگان : 35
|
مجموع امتیاز : 35
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
